De doekkeuze voor een specifieke tenttoepassing hangt af van de prestatie-eisen die het eindgebruik stelt en/of de gewenste esthetische kenmerken van de eindgebruiker, waarbij rekening wordt gehouden met de kosten.
Om een praktisch niveau van waterdichtheid te bereiken moeten zelfs de meest dichtgeweven synthetische stoffen worden gecoat of gelamineerd met een doorlopende waterdichte film. Bij het coatingproces wordt de vloeibare coatingsubstantie door de stof geschraapt. De meest voorkomende polymeren voor textielcoating zijn polyurethaan (PU), polyvinylchloride (PVC) en acryl (polyacrylonitril PAN). Deze zijn zeer UV-bestendig maar onvoldoende flexibel, vooral bij lage temperaturen. PVC is een uitstekende barrière tegen waterdamp, maar het is zwaar. Bovendien is het bijzonder inflexibel bij lage temperaturen en zijn de productie en verwijdering ervan uiterst schadelijk voor het milieu. Polyurethaan (PU) is dus de juiste coating voor bijna alle tentstoffen voor backpackers. Het heeft een goede weerstand tegen natbuigen en koudscheuren en is relatief licht van gewicht. Wil een PU-coating een redelijke duurzaamheid hebben bij langdurige tropische vochtigheid of omgevingsvochtigheid, dan moet deze een goede weerstand tegen hydrolyse hebben. Goed gespecificeerde, goed verzorgde PU-coatings van hoge kwaliteit kunnen vele jaren meegaan.
De andere steeds vaker voorkomende waterdichte stofafwerking is siliconenelastomeer. Het kan op beide zijden van de stof worden aangebracht, of slechts op één zijde (die de buitenkant wordt). Siliconenrubber wordt in diverse industrieën veel gebruikt als vloeistofafdichtingen. Het is zeer waterafstotend, elastisch, UV- en temperatuurstabiel. Op het eerste gezicht is het de perfecte coating, behalve dat het langzaam volledig uithardt, waardoor de productietijd en de kosten hoog zijn. Ook heeft het slechte brandvertragende eigenschappen en zijn er geen thermoplastische (hotmelt) of contactlijmen die eraan kleven. Een ernstig nadeel van stoffen die aan beide zijden zijn gecoat met siliconenelastomeer is echter dat accidentele schade niet kan worden gerepareerd met plakband.
Ook de stoffen voor tenten worden beoordeeld op de weersomstandigheden. Er zijn drie niveaus gedefinieerd:
Niveau 1
Tenten ontworpen voor onregelmatig en kortdurend gebruik. Hoewel het regenbestendig is, wordt verwacht dat ze voornamelijk worden gebruikt bij mooi weer, zoals tijdens het kamperen in de zomer.
Level 2
Tenten ontworpen voor gebruik in overwegend gematigde weersomstandigheden, zoals redelijk natte en winderige weersomstandigheden.
Niveau 3
Tenten ontworpen voor gebruik in alle weersomstandigheden, zoals bergbeklimmen, expedities, sneeuwladen of langdurig residentieel gebruik.